School is cool!

Jullie geloven ons waarschijnlijk niet (wij kunnen het ook moeilijk geloven), maar we hebben een hele week doorgebracht op school! De staking is dus definitief voorbij, we kunnen er eindelijk invliegen!
We hebben er voor gekozen om niet samen in een klas te staan. Heleen staat nu in CE2 (vierde leerjaar) en Phoebe in CE1 (derde leerjaar).
Hoe gaat het er aan toe in de klassen?
CE1 is een klas van 73 leerlingen. De leerkracht is ervan overtuigd dat je leerlingen moet slaan en doet dat dan ook bij de vleet. Het is zo erg dat Phoebe op het punt stond om de klas gewoon te verlaten. De tweede dag in CE1 is de leerkracht niet komen opdagen. Het was dus een hele grote opgave om de leerlingen oefeningen te geven (wat is de beginsituatie? Hoe krijg je ze stil zonder te slaan?). Het meest schokkerende was toen de leerlingen stokken gingen zoeken om aan Phoebe te geven zodat zij de leerlingen kan slaan. De leerlingen vinden het gewoon normaal dat ze geslagen worden. Het is dan ook meer een straf voor Phoebe dan voor de leerlingen zelf.
Phoebe leerde in haar klas het liedje ‘mon coq est mort’ aan, in het Frans en uiteraard ook in het Nederlands (met handen en voeten).
Phoebe gaf ook wiskundelessen (wist je dat ze hier alles cijferen?) en een leesles (lees: duid leerlingen aan die moeten lezen).
De mentaliteit van de leerlingen en de leerkracht zit echt helemaal fout. Dat is jammer, want daardoor voelt Phoebe zich niet helemaal thuis in deze klas.

In CE2 zitten er 62 leerlingen. Heleen heeft meer geluk met haar mentor. Hij is niet enkel voor het systeem van straffen, maar belonen kan ook soms aan bod komen. Al gebeurt het straffen toch niet op een ‘goede’ manier, een harde tik op de rug, trekken aan de oren, leerling buiten zetten zijn hier geen uitzondering. Heleen vindt het leuk dat de leerlingen al beter Frans kunnen dan in CP1, ze durven al meer vertellen en vragen aan haar. Voor haar is het dus wel een verbetering in vergeleken met het  CP1.
Heleen leerde net als Phoebe ook al een liedje aan, nl. Le crocodile. Het was leuk om te zien dat de leerlingen zo enthousiast waren en het liedje na het weekend nog perfect kenden.
Ze leerde de kinderen ook een vlinder vouwen en de mentor wilde dit ook graag proberen. Het was duidelijk dat de leerlingen dit soort activiteit niet gewoon waren, maar op het einde van de les hadden ze allemaal een vlinder waar ze zeer fier op waren.
De lessen ‘lecture’ volgen hier altijd een vast stramien, het is dan ook moeilijk om hiervan af te wijden, maar Heleen doet toch haar best om af en toe enkele zaken erbij te voegen of wat aan te passen.

Ons eerste weekje school zit er dus eindelijk op! Normaalgezien blijven we zeker nog een week in de tweede graad, daarna is het nog wat vaag…

Wist je dat:
- Er kinderen zijn die Fanta heten? (en koffie)
- De leerlingen hier boodschappen moeten doen voor de leerkracht (tijdens de les natuurlijk)?
- De leerlingen naar huis gaan tijdens de speeltijd?
- Er iedere dag een uur verloren gaat aan het babbelen tussen de leerkrachten?
- Je gewoon de klas kan verlaten om drank te kopen?
- We hier meer zijn in het voordeel van de leerkracht dan in het voordeel van de leerlingen? (hiermee bedoelen we dat de leerkracht ons gebruikt om zelf niets te doen, terwijl het beter zou zijn dat wij bijvoorbeeld de zwakke leerlingen helpen à dit mogen we soms doen tijdens leeslessen)
- Het hier echt wel té heet wordt (Heleen went er al aan)?
- We steeds meer fantaseren over eten uit Europa?
- De hardste stand van de ventilator het begeven heeft en wij dat niet zo leuk vinden?