'Cause this is Africa!

Deze week hadden we opnieuw geen school, maar dat wisten jullie wel al. We kregen dan ook de kans om Burkina Faso eindelijk in alle facetten te leren kennen.
Het eerste deel van de week bestond uit de mindere kanten van Burkina Faso. De leerlingen staakten al een hele tijd, ook de gewone burgers staken (het leven wordt te duur en de lonen gaan niet omhoog). De echte hel brak pas los toen de militairen staakten. Ze hebben een vriend in de gevangenis en zijn daar niet mee akkoord. De nacht van dinsdag op woensdag was dan ook gevuld geweerschoten alom. We wisten in eerste instantie niet wat er gebeurde (we dachten eerst aan vuurwerk), maar uiteindelijk valt het allemaal wel mee. We konden het centrum twee dagen beter vermijden (dat hebben we dan ook gedaan!), maar nu is alles weer rustig. We zien nu ook voor de eerste keer politie op straat (ze hebben hun handen nu niet meer vol aan stakende leerlingen).

Maar dan nu over de schone kanten van Burkina…
Zoals we al hadden aangekondigd bezochten we deze week het westen van Burkina Faso. We hadden wel verwacht dat het anders zou zijn, maar zoveel nieuwe indrukken en belevenissen zorgden ervoor dat we soms dachten dat we in een ander land zaten.
Bomen, water, bossen, weiden, dat is iets helemaal anders dan het stoffige, dorre Ouagadougou dat we gewoon waren.
De eerste dag bezochten we Bobo, de tweede grootste stad van Burkina Faso. We gingen met de bus naar daar (zo’n 5u rijden) In Bobo heb je het oude stadscentrum, waar de inwoners echt een deel uitmaken van het ‘museum’. We hingen de toerist uit, maar voelden ons daar toch wat onwennig bij, wetende dat de helft van de Burkinabé nooit deze stad zal zien.

’s Avonds namen we de bus naar Banfora (anderhalf uur). We sliepen een beetje buiten het centrum (lees: in the middle of nowhere). Nu weten we wat iedereen bedoelt met die Afrikaanse sterrenhemels om U tegen te zeggen! Het was nog niet gedaan met de mooie verrassingen (en het was al laat), want het ‘hotel’ bestond uit prachtig ingeklede hutjes (zonder elektriciteit weliswaar). We maakten kennis met het plassen in een gat, kakkerlakken, douchen met een emmer en de overlast van muggen.
De volgende ochtend, na een veel te warme nacht, beslisten we met z’n allen om een busje te huren (chauffeur inbegrepen). Hij bracht ons eerst naar de wereldberoemde cascade (zoek maar op!). We wandelden naar boven langs pareltjes in de natuur (delen van de waterval, baobabs…). Een goeie rustpauze hadden we wel verdiend. Afkoelen in de waterval! Zalig…

Vlak voor zonsondergang gingen we naar de dômes. Dat zijn zandrosten (zoek ook maar op!). Daar zagen na een beklimming van een rots een mooie zonsondergang.
Terug in onze camping aten we heerlijke pizza bij kaarslicht. We installeerden buitenbedden, jaja, je leest goed, we sliepen onder sterren, palmbomen en een muskietennet. We werden vergezeld door een fris windje en uiteraard ook de muggen. We staan vol rode bubbels, maar we nemen flink onze Malarone.
Vroeg gewekt door de zon, hadden we nog een hele dag voor ons. We hadden het plan om 4 moto’s te huren, maar blijkbaar waren ze allemaal verhuurd. Opnieuw de minibus dan maar.
We bezochten het zondagmarktje in Banfora (hier vonden we eindelijk onze pagnes = stukken mooie stof) en chillden in een goed restaurantje.
Tegen de avond (15u30) vertrokken we naar een groot meer waarin nijlpaarden zitten. In een houten bootje dobberden we wat rond in de natuurlijke habitat van de hippo’s.
’s Avonds namen we de bus terug naar Bobo. De volgende ochtend vertrokken we opnieuw naar Ouaga, waar de school op ons wacht. Jaja, de staking is voorbij (we hopen voorgoed), dus we kunnen er eigenlijk echt invliegen!

Vakantie...

Hier zijn we weer!
Hier volgt alweer een kort blogbericht, want dinsdag kwamen we te weten dat ze de vakantie (die normaal begint op 26 maart tot 10 april) twee weken vervroegd hebben om zo de leerlingen een beetje tot bedaren te laten komen, in de hoop dat ze natuurlijk niet weer beginnen staken als school opnieuw begint.
Het vakantiegevoel stijgt hier met de dag, al zouden we veel liever voor de klas staan en ons met nuttige dingen bezig houden.
Uiteraard gingen we zwemmen. Dit is een must bij dit warme weer (uiteraard droogt ons velletje nu helemaal uit).
Maandag gingen we met vrienden op stap. We hadden afgesproken aan de kerk, maar zoals dat gaat in Afrika moesten we wat wachten. Er waren daar een heleboel kinderen aan het spelen die onze vriend willen worden. We hebben hen tikkertje geleerd en echt genoten van het luide gelach van de kinderen.
We maakten kennis met de echte kleine maquis. Tuinstoelen op straat, iedereen kent iedereen en zit daar de hele dag niets te doen. Best wel grappig, maar zeker ook gezellig!
We zaten voor eerst sinds lange tijd op gras!! Het kriebelde wel wat meer dan het gras bij ons, maar het was zo stil en zo rustig en zo mooi!

Verder is ondertussen de vasten ook begonnen. In België wil dat zeggen dat de ontwikkelingslanden centraal staan.
We zijn dan ook heel blij dat ons project centraal staat in Hotel- Bakkerij- en Slagerijschool Ter Groene Poorte. Het is fantastisch om te horen hoe enthousiast de leerlingen zijn! Het geld zal zeker goed besteed worden, want de school heeft echt heel erg weinig middelen.

Deze keer geen wist-je-datjes, maar jullie mogen altijd wel met wist-je-datjes reageren op onze blog! Vinden wij heel leuk!

Tot de volgende (dan zitten we hier in de helft)
PS: Volgend weekend gaan we naar Bobo en Banflora. Ons blogbericht zal er dus niet zondag opkomen!

Amai, een maand zit er al op!

Jaja, een maand… Toen we ooit lazen op de blogs van andere noord-zuidstudenten dat ze er al een maand waren, leek dat zo lang en nog zo veraf, maar nu is het voor ons ook zover.
Deze week  was in schooltermen een hoogvlieger (als je toch vergelijkt met de week ervoor). Nu, eigenlijk wil dit zeggen dat we in de twee dagen die we op school waren, veel hebben kunnen doen.
Jaja, jullie lezen het goed, onze week bestond (helaas) opnieuw maar uit twee dagen. De maandag en woensdag waren we op school, dinsdag was Internationale vrouwendag (alle werknemers krijgen vrijaf). En dan is vanaf donderdag de staking opnieuw begonnen, opnieuw voor een onbekende tijd (wij hopen niet te lang).

Wat deden we in de twee dagen:
Maandag dachten we dat we eindelijk onze wiskundeles zouden kunnen geven, maar door de staking hadden de leerlingen nood aan een herhalingsdag. Het beloofde dus een saai dagje te worden, tot onze leerkracht ons in de speeltijd meedeelde dat ze ging gaan winkelen en waarschijnlijk pas veel later zou terug zijn. We moesten dan maar wat rekenen en lezen met de leerlingen. En zo gebeurde het ook.
Maar wij zouden wij niet zijn als we niet een beetje zouden proberen om de lessen wat op onze eigen manier in te vullen (lees: wat speelser!).
Bv. Normaalgezien lezen de leerlingen een tekst vooraan aan het bord, een voor een. Dit is heel saai (leerlingen vallen echt in slaap) en totaal niet motiverend. Wij probeerden dus om de leerlingen in groepjes te laten lezen. Dit lukte echter niet omdat de leerlingen enerzijds veel te slecht Frans verstaan en anderzijds deze manier van werken echt niet gewoon zijn. We hebben meermaals vechtende kinderen uit elkaar moeten halen.
We moesten in de namiddag ook nog een tekenlesje geven. Gelukkig kunnen we wat improviseren!

Woensdag was het eindelijk zo ver. We konden onze wiskundeles geven!
De leerlingen waren nog nooit zo enthousiast en aandachtig. Dit kwam omdat we de les heel wat speelser maakten door gebruik van handpoppen en interactie.
Het is duidelijk dat kinderen overal ter wereld nood hebben aan speelse lessen om beter te leren.
Het was een heel geslaagde les, vond ook onze leerkracht.

Wist je dat:
- we ons te pletter zweten over heel ons lichaam, maar dat onze oksels droog blijven?
- het geen goed idee was om witte of bleke pyjama’s mee te doen?
- we post kunnen krijgen (hinthint)?
- we een dag langer blijven met dank aan Brussels Airlines?
- je hier als leerkracht gerust mag gaan winkelen tijdens de speeltijd en dan uren kan weg blijven?
- iedereen hier hetzelfde stofje draagt op wereldvrouwendag?
- we hier twee keer per dag warm eten (en dat dat eigenlijk veel te veel is)?
- ons drinkwater uit zakjes temperatuur heeft van 37°C (en dat we ze al ferm beu zijn)?
- de kinderen hier echt in slaap vallen in de klas (en dat wij ze zachtjes proberen wakker te maken voor de leerkracht dat doen)?
- onze ‘mentor’ twee leerkrachten uit een andere klas ging halen om ons bezig te zien met de handpoppen (ze waren wel wat teleurgesteld toen ze zagen dat het ‘maar’ een les was!)?
- onze leerkrachten mannen willen zoeken voor ons (want hier is het allemaal veel beter. Een vriendje hebben in België is geen goed excuus als je niet getrouwd bent)?
- het niet erg is om 40 minuten op de speelplaats te staan babbelen als de les eigenlijk al opnieuw begonnen is (40 minuten van de 2u)?
- men Heleen hier de rustigste van ons twee noemt?
- Heleen hier hete thee drinkt om af te koelen? (Bij Phoebe werkt dit niet goed, helaas)
- Phoebe hier een nacht buiten geslapen heeft uit pure wanhoop (warmte)?
- we een nieuwe traditie hebben (namelijk: om 12u, als het middagpauze is, kopen we een koude fles Fanta van anderhalve liter en drinken die uit in 5 minuten)?
- de leerlingen moeten tekenen op een half A6-blad (blaadje)?

Kun je dit nu geloven?

Dag trouwe volgers ;-)

Deze week was toch wel wat anders dan de week ervoor. Zoals jullie waarschijnlijk al gelezen hebben in het vorig blogbericht hadden we vorige week maar 3 dagen les door de staking.
NU… Die staking duurt nu al tot de dag van vandaag. Wanneer de scholen opnieuw opengaan is voor ons een waar mysterie.
Normaalgezien ging de school dinsdag open gaan, maar maandagavond kregen we telefoon dat de staking verder duurde en dat we een telefoontje zullen krijgen als we terug moeten gaan. We zitten nog vol spanning te wachten op dat telefoontje.
School zat er dus niet in, maar wat hebben we WEL gedaan:
- We zijn verhuisd (naar een veel kleiner appartementje, maar het is wel leuk!)
- We hebben de was gedaan (met de hand, uiteraard)
- We gingen eten bij Mariam, de persoon van het schooltje die zich over ons ontfermt (we aten Tô, een traditioneel gerecht op basis van maisbloem en water)
- We gingen naar de openingsceremonie van Fespaco (dit is het Cannes van Afrika. Een filmfestival dus)
- We bezochten reeds enkele Afrikaanse film (die niet altijd even goed en/of interessant bleken)
- We gingen zwemmen (de temperaturen beginnen hier echt serieus op te lopen)
- We gingen fietsen naar de stad (bij een temperatuur van 44 graden om 16u = niet aan te raden)
- Vanessa uitgezwaaid die ons Burkinabélandje verlaten heeft

Wist je dat:
- Heleen bang is geworden van gekko’s? (nadat er eentje over haar liep)
- Phoebe met de moto heeft leren rijden om 3u ’s nachts?
- We al met z’n achten in een taxi zaten, (jaja, een gewone personenwagen)
- De cinema’s hier in open air zijn? (maar wel echt cinema’s)
- Het hier echt wel vol loopt van blanken (met dank aan fespaco)?
- We al een kei zijn in het ons bezig houden in de warmte?

We zijn er volgende keer weer met warmer weer (en hopelijk met meer schoolnieuws ook)
Groetjes!!

PS: De staking is omdat er ergens in Burkina Faso een leerling is vermoord door de politie en de overheid heeft beslist om de leerlingen thuis te laten omdat ze anders relletjes veroorzaken!